Einde vd reis en een koud ontvangst!

Parijs 5:50 uur, -4 graden. Waaah, we zijn weer terug in Europa en wat is het koud!!! Iedereen in het vliegtuig begint mega dikke jassen aan te trekken, maar wij hebben die niet...

1 dag eerder lagen we nog aan het strand op Blue Bay in Mauritius in de volle zon, te zweten en namen we een verkoelende duik in de zee. Dus het was even schrikken in Parijs!

Als we uiteindelijk bij Gare du Nord naar buiten lopen, rennen we meteen de eerste brasserie weer in voor thee en een Croque-monsieur.

Maar ja, we hadden een paar uur over, voordat we op de Thalys naar Rotterdam zouden stappen, dus we wilden toch nog even in Montmartre rondlopen. Na nog geen 100 meter waren we inmiddels beide voorzien van nieuwe handschoenen en mutsen en kon de tocht naar souvenirwinkels en natuurlijk de volgende brasserie beginnen.

Die dag waren we uiteindelijk om 17:00 u thuis op de Cremer. Maar niet zomaar! De reis tot aan Rotterdam verliep meer dan voorspoedig, maar die laatste paar kilometers verliepen toch even anders...

Wat bleek, de ouders van Han hadden een superleuk plan, ons op te halen in Rotterdam en SMSde ons waar we waren. Helaas was dit op het moment dat we al in de trein naar Utrecht waren gestapt.
Terug SMSen lukte ons niet met ons Mauritiaanse nummer, maar gelukkig mochten we met iemand zijn telefoon bellen. Waarvoor veel dank Harmen Pleun!

Els riep dat ze ons zouden opwachten in Gouda. Joepie! Dus daar meteen de trein weer uit. Wij in onze 20 laagjes outfit (topje, 3 t-shirts, vest, regenjas en muts en handschoenen uit Parijs) buiten klappertandend wachten. Ray alvast Heineken bier kopen en Han was hyper van de zenuwen; het feestje kon bijna beginnen!!

Na een half uur, toch maar even een telefoonkaart gekocht en nog een keer gebeld, omdat het inmiddels erg lang duurde. Bleken Els en Frank bij Gouda Goverwelle te zijn (waarschijnlijk verkeerd in het navigatiesysteem ingevoerd dachten we?)…. Dus nieuw kaartje gekocht en de stoptrein naar Goverwelle gepakt.

Daar op zoek naar Frank en Els en ……… helaas, weer niet! Dit is toch onmogelijk. Opnieuw bellen met iemand zijn mobiel en bleek dat ze al richting Utrecht waren.

Jullie raden het vast al. Niemand te bekennen in Utrecht, dus zijn we maar naar huis gelopen. Daar zat het vast al vol met mensen, want we zagen de kachel al flink roken vanuit de trein. En we hadden geen sleutel, dus er moest wel iemand thuis zijn! Donker huis niemand te bekennen... Hmmm...

Ahhh daar kwamen Rijk en Lia om de hoek rijden. Gelukkig, we konden ons warme huis binnen. Uiteindelijk werd alles duidelijk. Frank en Els waren ook met de trein en niet met de auto naar Rotterdam gekomen en de Thalys was te vroeg geariveerd!!

Uiteindelijk dus toch een warm ontvangst met Hollandse boerenkool en worst.

We zijn blij thuis te zijn en hebben vandaag weer onze eerste vrijdagmiddag borrel, die we erg gemist hebben. Cafe West, 17:30 uur.

Dus wellicht to straks!!