Zweten in de Jungle

Na ons avontuur in de hoofdstad Tana (zie vorige verhaal) was het tijd om en ander soortig jungle avontuur te beleven. Dit was wel nog even een stuk heter dan we hadden gedacht. 34 graden en 80 procent luchtvochtigheid was aan de orde van de dag (en de avond)..

Gewapend met een gids voor 6 dagen waren we er helemaal klaar voor. Zo'n gids is verplicht als je het regenwoud ingaat, maar aangezien er geen bordjes in het oerwoud stonden en het echt een ruig gebied is kon je ook niet zonder.

We hadden na te veel overleg met bureautjes uiteindelijk toch een (wel wat prijzige) keuze gemaakt om vanuit een Italiaans gerund resortje (Tampolo Lodge)onze dagtochten door het Masoala National Park te maken. Deze lodge zit vlak tegen het oorspronkelijke regenwoud, dus wel een perfecte keuze. Het was een klein paradijsje aan de voet van het regenwoud.

Ons eerste idee was met volledige bepakking, gehuurde tent, campeer materiaal, dragers en alle toeters en bellen in 6 dagen het gehele gebied door te steken. Maar achteraf heeeeel blij dat we dit niet hadden gedaan, want we hoorden dat je slechts 2 dagen van dat oerwoud zou zien en alleen maar moest lopen en lopen.

Des te heerlijker voelde het om eind van de dag drijfnat van het zweet in de zee te kunnen duiken die voor onze hut lag. Een natte tent in duiken is dan toch andere koek...

Het woud had een behoorlijke geschiedenis kregen we van onze supergids Seraphin te horen. In de Gouden eeuw waren wij Nederlanders er al om de grootste hardhouten reuzen (soms 500 jaar oud) uit het bos te sleuren en in de jaren 90 was er een groot staatsbedrijf dat er een spoorlijn door het oerwoud aanlegde om het hout weg te krijgen. Overal waren hier de sporen nog van te zien. Ook de mega grote oude stronken kon je nog zien. En funderingen van gebouwen die ze toen ze vertrokken hebben vernietigd.

De lodge was echt super. Je kon er alleen maar komen door 1,5 uur met een snelle boot vanaf het dorp Maroantsetra te varen (of 3 dagen langs de kust lopen). En Maroantsetra zelf is eigenlijk alleen maar goed te bereiken met een vliegtuig of per boot en niet per weg. Dus dan krijgen jullie een idee hoe afgelegen de lodge was.

Heel gaaf. Er zijn daar alleen maar wandelpaden. Die mensen leven hier zo basic. Op de foto`s krijg je een goede indruk. Alleen nog maar houten hutjes op palen, rondrennende kippen en kinderen in overvloed. Overal groeien ananassen, heerlijk. We hebben er zelf 2 gekocht van een mannentje zonder tanden, maar zeker zoveel rimpels en in zijn bezit alleen een rieten mand met ananassen. Voordat we wisten wat we ervoor moesten betalen, was de halve buurt al in touw om het van de oude muntenheid Franc naar de nieuwe Ariary om te rekenen en ons het bedrag ook nog eens uit te kunnen leggen in het Frans, Malagasy is echt te moeilijk voor ons. De man blij en wij voor 16 cent 2 hele grote ananassen!!!! Echt heerlijk.

We hebben de Maki en de vogel van het gebied gezien; bestaan nergens anders ter wereld. We hebben er even voor moeten sluipen, kruipen en turen, maar dan heb je ook wat. Han had na een paar dagen de Maki eerder in de gaten dan de gids, de gids was dan ook erg trots! En bomen, zo inmens groot en mooi!

Voor ons eten kwam de kip levend mee en mocht nog een paar dagen rondscharrelen. Na en paar dagen hebben we goed opgelet hoe de kip geplukt wordt en gesneden, eitje! Ray had jammer genoeg de slachting gemist....

Els, speciaal voor jou heb ik een foto van het plaatselijke kippenhok en legnest! Frank voor jou dus wat inspiratie voor de bouw van een uitbreiding....

Morgen gaan we de zuidelijke route van Madagascar doen (de RN 7 route), 4 weken denken we er over te doen (lekker rustig aan) en dan nog 2,5 week om aan de Zuid-West kust te eindigen voor het strand en het duiken!

Allemaal en fijne kerst en alvast een heel goed nieuw jaar!!

Dikke kus van ons